Holperdorper Teutoschleife.
Eind augustus, de temperatuur loopt weer eens op naar tropische waarden van meer dan 30 graden. Bijna te warm om te lopen en zeker voor wandelingen met lange asfaltmarsen. De bossen van het Teutoburgerwald bieden uitkomst en de ruime rustige camping 'Eurocamp Lienen' in Holperdorp is een goed uitgangspunt voor, ook eventueel kortere, wandelingen. De mooie Holperdorper Teutoschleife loopt er vlak langs. Een jaar geleden liepen we hier dezelfde route, in maart met een beetje sneeuw zelfs. Ook waren er destijds door een windhoos hele vlaktes bomen omver geblazen. Het leek toen meer een survival tocht dan een boswandeling.
De Duitsers hebben het allemaal keurig opgeruimd en wat rest is een kale glooiende vlakte met boomstronken waar schaduw natuurlijk ver te zoeken is. Toch is het niet storend als je de oorzaak kent van het troosteloze aanblik. Het geeft maar weer eens aan hoe sterk en verwoestend de wind kan zijn. De Holperdorper route gaat ondermeer langs het geweldige 'Waldwirtschaft Malepertus' waar het heerlijk toeven is op het terras. Wij waren te vroeg voor de 'Hausgemachte Kuchen' en scoorden derhalve een serieuze lunch. De variant op de Brettljause, zoals ze die ook Oostenrijk kennen, is heerlijk maar buiten dat ook veel. Emmentaler, Südtiroler Speck, drie soorten worst, veel brood, een Brezn en veel rauwkost op een houten serveerplank... Top! Ook aan de hondjes wordt gedacht, zoals bijna altijd op de Duitse terrassen staat er ook hier voldoende fris water. Fris water onderweg is er ook in de kleine beekjes, zoals de Ölmühlenbach en de Mühlenbach, maar onze drie gekken sprongen eerst in een modderpoel.
Pas aan het eind van de wandeling, net na de Duvensteine, was er nog een mogelijkheid om in schone water te duiken van de Goldbach, die net diep genoeg was om de zwarte bagger grotendeels weer uit de vachtjes te spoelen. De Duvensteine zijn kleine rotspartijen en het is maar goed dat er een bordje bij staat want anders loop je ze zeker voorbij.Ahorn- en Hermannsweg.
Naast die Teutoschleifes lopen er ook meerdere lange afstands wandelingen langs Eurocamp. De door ons eerder gelopen Ahornweg en Hermannsweg bijvoorbeeld. Wij combineerden een deel van die twee oude bekenden met een tussenstop in Bad Iburg. Stond Bad Iburg vorig jaar september nog op de kop, nu was het resultaat zichtbaar van die werkzaamheden. Keurig netjes verzorgd allemaal, het is de bedoeling dat de bezoekers die Bad Iburg binnenrijden meteen willen blijven. We dachten dat er een nieuwe uitkijktoren was gebouwd maar na even googlen bleek het een 'Baumwipfelpfad' te zijn, ofwel een boomkruinenpad: 28 meter hoog en 439 meter lang. Gebouwd met 600 ton staal en 250 m3 hout. De Ahornweg gaat een paar keer over verharde wegen maar de delen met smalle paadjes over een bergkam door de bossen maken dat ruimschoots goed. De Hermannsweg is wat dat betreft iets minder uitdagend door de vaak iets bredere guterwegen waarop gelopen wordt. De omringende bossen zijn wel fraai maar die aardige doorkijkjes die de Ahornweg biedt ontbreken hier. Eenmaal bij Malepartus is het niet ver meer naar de camping maar het terras is wederom onweerstaanbaar. Bovendien was het tijd voor die 'Hausgemachte Kuchen' waar we de dag ervoor te vroeg waren. Ook de 'Windbeutel Malepartus' is een aangename verrassing als je van ijs houdt. Dit is een grote horizontaal doorgesneden soes, met veel ijs verticaal gestapeld. De slagroom, eierlikeursaus en gekarameliseerde nootjes maken het compleet.... yummie!
