Duitsland, Hermannsweg etappe 1+2 (Teutoburgerwald) september 2018.
Hermannsweg.
In het jaar 9 versloeg het Duitse leger onder leiding Arminius, vertaald naar Hermann zodat het wat meer Duits klinkt, de Romeinen. Arminius, die eerder als officier in het Romeinse leger diende, was afkomstig van de stam van de Cherusken. Een verbond met nog drie andere Germaanse stammen zorgde ervoor dat bij de Varusslag, ook slag bij het Teutoburgerwald genoemd, de Romeinen van de Elbe terug werden gedrongen tot de Rijn.
Een belangrijke overwinning waarbij de Rijn de 400 jaar daarna als grens heeft gediend tussen Germania en het Romeinse rijk. De lange afstandswandeling 'Hermannsweg' is vernoemd naar deze 'Hermann der Cherusker'.De Hermannsweg volgt min of meer de hoogste route over de bergketen van het Teutoburgerwald en sluit aan op de Eggeweg. De gezamenlijke route heet de 'Hermannshöhen'. In 2008 liepen wij al eens een stukje van deze route. Destijds om te oefenen met onze uitrusting voor meerdaagse tochten. We startten toen bij het 53 meter hoge standbeeld van
Arminius, ofwel het Hermannsdenkmal en liepen tot Velmerstot daar waar de route verder
gaat als Eggeweg. 10 jaar later vonden we het tijd om maar eens te beginnen aan de hele route. De Hermannsweg is circa 160 kilometer lang en samen met de Eggeweg rond de 230 kilometer. Sinds we een camper hebben zijn dit soort wandelingen iets makkelijker geworden; met 1 overnachting is in een gewoon weekend prima zo'n 40 kilometer af te werken. De route start in Rheine en voor de eerste etappes ligt camping 'Am Knoblauchsberg' in Tecklenburg mooi centraal. Deze camping heet trouwens 'Gert Schöpker' in Google Maps. Bijkomend voordeel is dat de 'Altstadt' van Tecklenburg zelf vrij gemakkelijk te voet is te bereiken. We lazen ergens recensies, waarschijnlijk in de Fabeltjeskrant, over deze camping: rustig, weinig kinderen, niets te beleven... dat klopt niet in ieder geval maar voor 1 overnachting vonden we dat geen probleem. Een snackbar, een zwembad, een speeltuin.... het
is er allemaal.
I
n het najaar zal het wel rustiger worden denken we. Wij adviseren wel een zaklamp mee te nemen bij een avondwandeling naar Tecklenburg want de kortste weg over het bospad is erg donker en het alternatief langs de voorrangsweg gaf ons niet bepaald een veilig gevoel.Start.
De eerste etappe van Rheine, een vrij grote stad voor Overijsselse begrippen, gaat in verhouding best veel over asfalt. Niet altijd het leukst maar ja, het hoort wel bij de route dus weinig keus. Toch zijn er verrassend snel stukken bos waarbij de brandnetels soms net wat te hoog zijn. Aan de paden te zien zou je zeggen dat dit deel niet heel veel belopen wordt. Richting Tecklenburg wordt het steeds wat drukker maar zeker niet overlopen. Wij parkeerden de camper in Hörstel bij het treinstation en reisden terug naar Rheine. De route komt niet door Hörstel en dat betekent een aantal extra kilometers lopen. In Rheine staat een informatiebord over de Hermannshöhen en de eerste markeringen, de witte H op zwarte achtergrond, zijn dan niet te missen.
Toch is de app 'Mein Teuto' een handig hulpmiddel want in Rheine en ook Tecklenburg loopt dat veel makkelijker dan dat je continu om je heen moet kijken de markeringen zoekend. Wij liepen tot de parkeerplaats met restaurant 'Am Nassen Dreieck' omdat dat een goed uitgangspunt is voor de tweede etappe. Daar verlieten we de Hermannsweg om de camper in Hörstel op te halen.MTB.
De camping ligt vlakbij de route. We lieten een fiets achter op de camping en parkeerden de camper bij 'Am Nassen Dreieck' voor de tweede etappe. Opvallend is dat dit deel praktisch geen asfalt wordt belopen, behalve een keer een weg oversteken of bij een parkeerplaats. Het betreft grotendeels brede bospaden waar de kilometers makkelijk wegtikken, hier en daar een uitzichtpunt en een leuke berghut halverwege de etappe midden in het bos. Dan nemen we koffie met koek natuurlijk, heerlijk Duits. De populaire 'Dörenter Klippen' liggen vlakbij deze hut. Het is een rotspartij die veel bekijks trekt. De route gaat op het eind dwars door het aardige Tecklenburg waar natuurlijk weer een groot feest gaande was. Een gezellige drukte op zaterdag én zondag. We liepen door tot de kleine meertjes 'Königsteich' genoemd, Tecklenburg voorbij en vlakbij de camping waar ons trouwe 25 jaar oude Giant mtb-tje braaf stond te wachten voor het 20 kilometer ritje terug naar de camper. Ageeth en de hondjes vermaakten zich in tussentijd bij die eerder genoemde meertjes waar de volgende keer prima de camper geparkeerd kan worden als we gaan voor etappe 3.... en dat kon best al wel eens snel zijn...
