In augustus 2020 schreven we:
"De brug die in 2016 werd verwoest door het hoge water van de Ahr is vernieuwd. Het Langfigtal is weer helemaal begaanbaar en zal zeker weer door ons worden opgenomen in wandelingen de volgende keer want veel spectaculairder dan dit dal met de omringende, vaak loodrecht oprijzende rotspartijen, wordt het niet"
Het is eind mei 2022, we hebben een poos geleden afgesproken met familie om het Ahrtal eens samen te bezoeken.
Deze afspraak maakten we voor de overstromingen die het Ahrtal misschien voorgoed hebben veranderd. De waterstand die de Ahr in 2021 bereikte was veel hoger dan eerdere overstromingen.
De spoorlijn, de fiets- en wandelpaden langs de Ahr, de bebouwing in het dal... er is niet veel van over. Het Ahrtal is momenteel een grote bouwput met noodwegen- en bruggen. Wandelen door het Langfigtal kan niet, of die opnieuw verwoeste brug ooit terugkomt is maar de vraag.
De door ons veelbezochte camping Altenahr is vorig jaar ook volledig weggevaagd en wordt niet meer opgebouwd. De camping in Mayschoß ligt niet aan de Ahr en is als enige overgebleven in het Ahrtal. We starten onze eerste wandeling op camping Zur Burgwiese in Mayschoß. Op de hooggelegen camping en de wijk die er aan grenst is niets te zien van de ramp die zich heeft voltrokken. Aan de weg langs de Ahr is het echter meteen duidelijk. We willen vandaag aan de zuidkant van de Ahr de heuvels in. Voor de dichtstbijzijnde brug lopen we een stuk door het Ahrtal waar veel gebouwen leegstaan. De benedenverdiepingen zijn eigenlijk overal verwoest, elders treffen we zandvlaktes waar ooit gebouwen stonden. Het is een triest aanblik.Klimwerk.
Via een noodbrug steken we de Ahr over waarna we via een steile klim naar een favoriet topje lopen: Köppen. Ongemarkeerd en weinig bezocht, heerlijk wandelen. We nemen meteen een lange koffiepauze boven. Het Ahrtal is goed te overzien, ook de verwoestingen. We zijn voor de 19e keer in het Ahrtal, ook Steinerberghaus nemen we op in onze route, want we weten al lang dat ze daar heerlijke koeken maken. We lopen naar de Hornberg waar we goed Altenburg en het voormalige campingterrein kunnen overzien, dramatisch wat zich hier heeft afgespeeld. We dalen de Horn af aan de steilste zijde om daarna door te lopen naar Teufelsley. Deze top is wellicht de spectaculairste van het gebied en alleen met handen- en voetenwerk te bereiken.
Vanaf Teufelsley is ook uitzichtpunt Schrock te bereiken via alweer de steilste zijde. We weten weer waarom we zo van het gebied houden, kronkelige eikjes en rotsige paden, maar ook peentjes zweten op de steile klimmen hoort daarbij. Mayschoß is daarna gemakkelijk te bereiken maar wandelen op niveau van de Ahr voelt ongemakkelijk in de wetenschap wat zich hier heeft afgespeeld. Regen.
Voor de tweede wandeling starten we weer op de camping in Mayschoß. We gaan een ronde lopen via de dorpen Rech en Dernau. Aangezien het licht regent zoeken we meteen het bos op. Hoog boven de Ahr wandelen we naar Rech. Ook in Rech is de verwoestende kracht van het water goed zichtbaar. We volgen de 'umleitung' van de Ahrsteig naar Dernau. Eén van de bruggen is daar nog intact maar aan de overzijde is niets dan zandvlaktes en rommel. We nemen de volgende brug over de Ahr, een noodbrug. Waar ooit ijssalon Abruzzo zat is nu een leeg terrein. Het aanblik bij wandelen in het Ahrtal grijpt je bij de keel, het is niet voor te stellen wat het effect op de bewoners moet zijn. 'We Ahr back', 'we Ahr family', 'You'll nevAhr walk alone', dat zijn de bemoedigende teksten die her en der staan. Ook bordjes waarbij de helpers worden bedankt zijn talrijk. Een leegstaand pand is omgevormd tot kunstwerk met kleurige teksten en tekeningen. Het is inmiddels droog en de zon komt erbij. We lopen naar de Rotweinwanderweg en nemen een aantal onbekende bospaden naar Mayschoß terug. Met de digitale wandelkaart op de smartphone zijn hier nog veel paden te ontdekken. Zolang de camping in Mayschoß tenminste open blijft, hier wil men eigenlijk een woonwijk aanleggen. Een proces wat al ver voor de watersnoodramp in werking is gezet. Misschien biedt de huidige situatie nog iets van perspectief voor deze camping. 's Avonds eten we bij Assenmacher.
Zij zijn als een van de eersten weer open. Het restaurant ligt vlakbij de kerk, het water stond 'slechts' tot heuphoogte vertelt de eigenaresse ons. Ze
zijn vrijwel direct begonnen met schoonmaken en renoveren.Wandern für den Wiederaufbau.
'Wandern für den Wiederaufbau" heten de wandelingen op de Rotweinwanderweg die worden georganiseerd. 15 km wandelen met onderweg 20 bedrijven die eten en drinken verzorgen. We gaan met onze familie aan deze tocht beginnen in Altenahr.
Het ooit zo levendige stadje lijkt een spookstad. Het water heeft hier wel heel hoog gestaan. Het nauwe dal met recht oprijzende rotsen werkt bij hoog water in het nadeel. Door de noodwegen van grof grind lijkt het alsof we teruggaan in de tijd. Altenahr is erg zwaar getroffen.
Het principe is simpel en doeltreffend, we kopen een armbandje met de tekst "SolidAHRität" en een wijnglas met dezelfde tekst. Al wandelend over de Rotweinwanderweg, van Altenahr via
Burg Are, Mayschoß, Rech en Dernau tot Mariënthal, laten we ons glas vullen bij de verschillende stands van de lokale ondernemers. Ook een hapje hoort daarbij; 'wandern, essen, trinken, wiederholen'.
Het ongemakkelijke gevoel van wandelen in een rampgebied is even helemaal weg. Er wordt steeds harder gelachen door zowel wandelaars als ondernemers bij de stands naarmate de wijn vloeit. Na 15 km sluiten we af op het terrras bij Kloster Marienthal met heerlijke Flammkuchen. Een geslaagde gezellige dag voor het goede doel. Wafels.
Tijdens de afsluitende wandeling op dag vier gaan we de bossen ten noorden van Mayschoß nog eens verkennen. We lopen naar de Akropolis op de Mönchberg via een heel mooi klimmetje: boomwortels, rotsen, kronkelige eikjes en lekker steil. We verlaten het Ahrtal en zetten koers naar de Kalenborner Höhe waar we schuilen voor een regenbui en genieten van een wafel met warme kersen. Via rustige landweggetjes lopen we naar Esch, waar enkele vakwerkhuizen het hoogtepunt zijn. Na het gehuchtje Alteheck bereiken we de bossen en daarna het Ahrtal waar we door de wijngaarden afdalen naar Mayschoß en camping Zur Burgwiese. Een afwisselende wandeling maar het gebied tussen Kalenborner Höhe en Alteheck is toch minder fraai dan het Ahrtal zelf. Hopelijk gaat het opknappen van het Ahrtal een beetje vlot, het treintje zal wel terugkomen horen we, in 2025. We keren hoe dan ook terug, de komende jaren kunnen we de wederopbouw gaan volgen.
